Over het ras

De Barbado da Terceira wordt gezien als een hond bij uitstek van het drijven vee, hij is zeer wendbaar en dynamisch en leidt het vee met het grootste gemak. Hij is ook geschikt bij het drijven van wilde runderen, en volgens de Portugese kennel club CPC wordt de Barbado nog steeds gebruikt als een waakhond die effectief functioneert terwijl het een goede gezelschapshond is met zijn prettige karakter en leergierigheid.

De Barbado is waarschijnlijk ontstaan uit honden die door kolonisten uit de vijftiende eeuw werden meegenomen en werden gebruikt bij het verzamelen van wilde runderen. De hond is sterk en goed gespierd bedekt met (half)lang overvloedig en golvend haar.

De Barbado da Terceira is erkend door de CPC als de tiende raszuivere Portugese hond. Ook is het ras erkend in Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Italië, spanje, Gibraltar en mag er mee geshowd worden in een aantal Oost-Europese landen. Een FCI-erkenning is er nog niet. 

Vandaag de dag zijn er ongeveer tweehonderd van dit ras op Terceira zelf en nog circa 1200 op het Portugese vasteland.  Buiten de Portugese landsgrenzen is de Barbado redelijk zeldzaam, er zijn er enkele in Finland, Zweden, Oostenrijk, ca. 100 in Nederland en enkelen in België en Zwitserland, en ook  in Spanje en Frankrijk zijn er Barbado’s te vinden. In de VS zijn er nu nog minder dan 10.

Rasstandaard

OORSPRONG

Terceira Island – Azoren – Portugal.

GEBRUIK

Veehoedende hond bij uitstek, waakhond en gezelschapshond.

CLASSIFICATIE

Groep 1 – Herdershonden en veedrijvers
(behalve Zwitserse veedrijvers).
Sectie 2 – Veehonden (behalve Zwitserse veedrijvers)
Zonder werkproef.

KORTE HISTORISCHE SAMENVATTING

Aan het begin van de nederzetting op de Azoren-eilanden was het nodig om verschillende soorten van het nieuw geïntroduceerde vee te controleren en te verzamelen. Verschillende soorten honden, waaronder sommige die op het vasteland werden gebruikt om vee te hanteren, kwamen toen naar de Azoren. De “Barbado” is waarschijnlijk ontstaan ​​uit honden die werden gebruikt bij het verzamelen van wild vee, meegebracht door de kolonisten al in de 15e eeuw.
Het is belangrijk op te merken dat in de loop van de volgende eeuwen veel mensen die met hun hond door de eilanden pendelden een beslissende invloed hebben gehad op het bestaan ​​van de huidige Barbado.

ALGEMEEN VOORKOMEN

Rustiek, met een sterk en goed gespierd lichaam, bedekt met lang, overvloedig en golvend haar.

BELANGRIJKE PROPORTIES

De lengte van het lichaam is iets langer dan de schofthoogte. (Sub-longilineair). De lengte van de schedel is iets langer dan de lengte van de snuit.

GEDRAG / TEMPERAMENT

Loyale metgezel voor de eigenaar, intelligent, gemakkelijk te onderwijzen, vrolijk, volgzaam en eigenzinnig.

HOOFD

Sterk, massief en in verhouding tot het lichaam. De longitudinale superieure cranium-gezichtsassen zijn parallel. De lengte van de schedel is iets langer dan de lengte van de snuit.

HOOFDGEBIED

Schedel: middelgroot, licht gebogen.
De frontale groef begint ongeveer bij het achterste derde deel van de snuit en loopt door tot de helft van de schedel. Niet prominente wenkbrauwbogen. Het achterhoofd wordt uitgesproken.
Stop: licht uitgesproken.

GEZICHTSGEBIED

Neus: Groot, kubusvormig, recht. Goed gepigmenteerd, zwart, bruin toegestaan ​​in gele vachten.
Snuit: Sterk, cilindrisch en recht bij de neusbrug. Het is breed met parallelle zijvlakken.
Goed ontwikkelde kaken.
Lippen: stevig, dik en goed gepigmenteerd. De commissure is niet prominent.
Tanden: sterke, stevige, goed ontwikkelde hoektanden. Schaar of vlakgebit.
Wangen: mager met een strakke huid.
Ogen: middelgroot, semi-frontaal, horizontaal, ovaal van vorm, expressief en intelligent. Honing tot donkerbruin met goed gepigmenteerde deksels.
Oren: Middelmatig tot hoog aangezet, driehoekig, middelgroot.
Hangend, gevouwen en behaard; erg mobiel. Bij aandacht gaan de oren omhoog bij de basis en vouwen ze naar voren.

NEK

Middelgroot, sterk en goed gespierd. Goed in de schouders geplaatst, het hoofd waardig dragend.

LICHAAM

Bovenlijn: recht en horizontaal.
Schoft: Breed, waardoor een goede verbinding tussen de halslijn en de bovenlijn ontstaat.
Rug: breed, soepel en goed gespierd.
Lende: kort en goed in de croupe geplaatst.
Croupe: robuust en licht hellend.
Borst: breed en diep, reikend tot de ellebogen. Goed gewelfde ribben, met een goede thoracale capaciteit.
Onderbelijning en buik: opstand en lichtjes weggestopt in de buik.

STAART

Middelmatig tot laag aangezet. Gedokt door de derde wervel of natuurlijk van gemiddelde grootte, niet reikend onder het spronggewricht.
In rust hangt het en buigt het aan het onderste uiteinde. Anurieuze honden zijn acceptabel.

LEDEMATEN

Voorhand: Verticaal met brede botten, goed gespierd en rechtopstaand.
Schouder: goed ontwikkeld en schuin.
Hoek schouderblad-opperarmbeen: open.
Opperarm: sterk, met ellebogen dicht tegen het lichaam.
Onderarm: verticaal.
Carpus (kootgewricht): sterk.
Metacarpus (koot): Licht hellend.
Voorvoeten: Groot en ovaal met goed gebogen tenen en dikke en harde voetzolen. Sterke nagels.

ACHTERKANT:

Robuust en goed gespierd. Goede hoekingen, goede voortstuwing.
Dijbeen: goed ontwikkeld en goed gespierd.
Benen: lang. Goed ontwikkeld.
Kniegewricht: gesloten.
Spronggewricht: sterk.

Metatarsus: sterk, bijna verticaal, kort.
Achtervoeten: Ovale, strakke en gewelfde tenen, mogelijk wolfsklauwen.

GANG / BEWEGING

Wendbare beweging met goede drive, waardoor plotselinge richtingsveranderingen en overgang tussen gangen mogelijk zijn.
Loopt met een lichte rugrol, in een elastische draf met goede reikwijdte en vering. De galop is energiek en snel.

HUID

Dun, gepigmenteerd, strak.

VACHT

Lang, dicht, licht golvend, niet recht of gekruld, met een overvloedige ondervacht over het hele lichaam. De werkclip, bestaande uit het gelijkmatig inkorten van de vacht, dient gebruikt te worden bij exterieur hondenshows.
HAAR: sterk, ietwat dik maar niet hard. Dicht in het hele hoofd, de snuit en over de ogen, ze bedekkend.
Overvloedig in de kaken en vormt de baard die het ras zijn naam geeft. Op de ledematen is het haar overvloedig, ook tussen de tenen. Het is ook overvloedig aanwezig op de staart tot aan de punt.
KLEUR: Geel, grijs, zwart, reekalf en wolfsgrijs in bleke, gewone en donkere tinten. Witte aftekeningen zijn acceptabel op de voorvoeten, de achterpoten of beide, borst, buik en staartpunt; kan een witte bles hebben (op het hoofd) en / of een witte kraag.

LENGTE EN GEWICHT

Schofthoogte:
reuen: 52-58 cm.
Vrouwtjes: 48-54 cm.
Gewicht:
reuen: 25-30 kg.
Vrouwtjes: 21-26 kg.

FOUTEN

Elke afwijking van de voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de ernst waarmee de fout moet worden beoordeeld, moet in exacte verhouding staan ​​tot de ernst ervan en het effect op de gezondheid en het welzijn van de hond.

ERNSTIGE FOUTEN

Gedrag: verlegenheid en agressiviteit.
Neus: gemarmerd.
Snuit: puntig en smal.
Vacht: Zacht en zonder ondervacht. Witte aftekeningen buiten de door de norm gestelde grenzen.
Hoogte: meer dan 60 cm of minder dan 48 cm.
Gangwerk: zonder reikwijdte en aandrijving.
VOORKOMENDE FOUTEN
Kaken: onderbeet of bovenbeet.
Ogen: geheel of gedeeltelijk blauw.
Vacht: bruin of gevlekt.
Elke hond die duidelijk fysieke of gedragsafwijkingen vertoont, zal worden gediskwalificeerd.
NB: Reuen moeten twee duidelijk normale testikels hebben die volledig in het scrotum zijn ingedaald.
 

Oorsprong en geschiedenis

de Barbado da Terceira is het meest recent erkende Portugees ras. De Portugese kennel club CPC erkende het op voorlopige basis in november 2004. Het is nog niet erkend door de Federation Cynologique Internationale (FCI).

Het is een ras afkomstig uit de Azoren, in het bijzonder van het eiland Terceira.  Toen bleek dat daar een aantal populaties waren met voldoende homogeniteit werden er sinds de jaren 90 een aantal studies naar dit ras gedaan.  Verschillende mensen zoals Dr. Deocliceano Pereira da Silva, dierenarts in Angra do Heroísmo, Dr Artur Machado van de universiteit der Azoren en João Baldaia,  graaf van Rego Botelho, João Barata de Dalo, Henrique Ribeiro da Silva, Emanuel Vieira,  Dr Jose António do Amaral (CPC’s gedelegeerde op de Azoren) waren betrokken bij verschillende rasstudies en bij het opstellen van de rasstandaard. Een van de studies werd zelfs gepubliceerd in de krant Açoriano Oriental. 

Met de steun van het departement der agrarische wetenschappen van de Universidade dos Açores werd in 1998 een eerste wetenschappelijke rapport over de morfologie van het ras voltooid, een studie die werd gevolgd door anderen gericht op de op de biometrie en genetica. Sinds 1990 heeft de Portugese kennel club de onderzoeken op de voet gevolgd via haar Raad van Bestuur en het Portugese rassen comité  Maar pas in 2004 werd het ras ook daadwerkelijk erkend, de erkenning was overigens enigszins controversieel binnen de Portugese hondenwereld.

Oorsprong van het ras

Er zijn twee hypotheses naar voren gebracht met betrekking tot de oorsprong van het ras.

1 Men zegt dat het ras voortkomt uit jachthonden welke door kolonisten uit heel Europa werden meegebracht als gevolg van de hoeveelheid wilde runderen op de Azoren en men noemt de morfologische gelijkenis tussen verschillende soorten griffons, barbets, en andere op groot wild jagende honden met draadhaar en de Barbado. Of dat klopt, afgezien van de zeldzaamheid van deze honden buiten hun nationale grenzen is dit soort honden eigenlijk morfologisch heel anders dan de Barbado. Ook worden deze rassen anders gebruikt. De Barbado is veel meer gericht op het hoeden van vee dan op het jagen erop.

2 De tweede hypothese is dat de Barbado voortkomt uit middelgrote langharige drijf- en/of veehonden die vrij veel in heel Europa voorkomen. Gezien de overeenkomsten in uiterlijk en werkzaamheden is dit waarschijnlijk de meest realistische mogelijkheid.  Zeer waarschijnlijk kwam het ras voort uit dezelfde hondengroep die ook voorouder was van de Azoren cattle dog. 

Recent

sinds een aantal jaren worden er op Terceira island officieuze rasshows gehouden gericht op het bekendmaken van en het bevorderen van het ras. Op het vasteland van Portugal kwamen de honden uiteindelijk ook voor maar meer als huis- en werkhond dan als rashond en dus niet geregistreerd.  Met de geleidelijke toename van fokkers op het vasteland van Portugal en heel langzaam ook elders in de wereld en een grotere blootstelling in de gespecialiseerde media is het de verwachting dat het ras steeds meer aandacht zal krijgen, want bij het grote publiek is het nog zo goed als onbekend. Sinds 2005 doet de Barbado steeds meer mee als officieel ras op Portugese hondenshows en sinds 2010 komt de hond ook buiten de Portugese landsgrenzen steeds vaker op shows voor.  Vooralsnog bijvoorbeeld in Spanje, Frankrijk en de Benelux.

Omdat de Barbado nog niet door de FCI erkend is moet dat steeds op nationaal niveau met de organisaties worden afgestemd. In 2011 werd in Portugal Estoril de eerste volledig aan Barbado s geweide show gehouden.

Werk en functie

De Barbado da Terceira is van oorsprong een herdershond voor vee,  vooral gebruikt op Terceira.  De honden worden voor het werk geselecteerd op grond van hun bijtstijl laag bijtende honden bij de hak worden voor melkvee gebruikt, hoog bijtende honden bij het drijven van wild vee. Tegenwoordig worden de honden ook voor het hoeden van geiten en schapen gebruikt.  Daarbij moet goed opgelet worden: de hond kan flink doorbijten en de kleinere dieren als schapen en geiten zijn nu eenmaal zwakker dan runderen.

Huishond

In de afgelopen jaren is het ras steeds meer gebruikt als een huisdier en waakhond.  Dit is momenteel de functie van de meeste honden.  Het is een uitstekende huisdier, altijd levendig en op zoek naar interactie met zijn eigenaar.  Als bewaker voldoet de Barbado ook uitstekend, hij zal niet aarzelen om datgene te doen wat nodig is om de indringer van zijn territorium af te houden.  Weet de hond echter dat de vreemde te vertrouwen is verandert hij al snel in een vrolijke en sociale metgezel.

Gedrag en opvoeding

Ondanks zijn vrolijke uiterlijk, vooral te danken aan zijn vacht heeft de Barbado da Terceira een sterke wil en is het een assertieve hond.  Wat kan je anders verwachten van een hond die wordt gebruikt voor het hoeden van wild vee.  Daarom moet hij een eigenaar hebben die weet hoe met honden om te gaan en die uitvoering kan geven aan de regels van gezond kameraadschap.  Bij voorkeur iemand met ervaring met honden.

Het uiterlijk van een teddybeer moet geen excuus zijn om toe te geven aan zijn grillen, dat kan mogelijk leiden tot problematische situaties.  Het is een stevig en sterk dier maar de Barbado is heel gemakkelijk op te voeden.  Hij doet zijn baas graag een plezier en als hij voelt dat zijn baas daar blij mee is zal hij dat gedrag volhouden. Hij is dus een zeer aangename metgezel.

Zijn opleiding en de dagelijkse zorg moet positief opbouwend zijn, dat past bij zijn aard.  Een hard woord van zijn baas is een van de ergste straffen die hij kan krijgen, veel erger dan een tik. Het is fysiek een zeer sterke hond.

Het is heel gemakkelijk om hem op te leiden en te trainen, hij leert snel wat hem is onderwezen.  Dit grote leervermogen kan ook een keerzijde hebben voor de eigenaar omdat hij ongewild dingen kan leren dingen die hij niet zou moeten leren, dus consistentie in het gebruik van het basisonderwijs en de kameraadschapregels zijn belangrijk.

Door zijn grote behoefte aan menselijk contact is het niet een hond die goed doet in een kennel of verbannen  naar een hoek van de tuin. Dit is nog belangrijker in de groeifase wanneer het karakter wordt gevormd.  Gedurende deze tijd moet hij worden blootgesteld aan zo zoveel mogelijk situaties om te voorkomen dat hij een verlegen of angstig dier wordt.

Hoewel hij gaat heel goed met iedereen in zijn familie hij is een eenpersoons hond. De Barbado zal kiezen voor een familielid met wie hij bij voorkeur betrekking heeft en het is gemakkelijk om te weten wie het is, de persoon die de hond altijd in het oog houdt, die hij zal volgen ongeacht waar andere mensen gaan.  Hij kan goed opschieten met kinderen maar net als bij elke andere hond moeten er altijd volwassenen bij zijn. Geen enkele hond ongeacht zijn ras of de grootte mag ooit alleen gelaten worden met kinderen.

De Barbado kan meestal goed opschieten met andere honden zodra hij gewend is aan hen, maar in het algemeen heeft hij de de neiging om een beetje dominant te zijn,  vooral in het geval van vreemde honden. Daarom moet er speciale aandacht worden besteed bij eerste contacten met andere dieren thuis moet de eigenaar niet overbeschermend zin jegens een van de dieren om zo de relaties niet te verstoren.

Hoewel het een zeer levendig dier is heeft de Barbado niet direct een grote leefruimte nodig,  wat hij nodig heeft is echt nauw contact met zijn baas dus hij kan zelfs in een appartement wonen. Toch moet hij de mogelijkheid hebben om zijn energie regelmatig kwijt te raken door zijn atletische eigenschappen.

Door zijn gehoorzaamheid en de bereidheid om te behagen is de Barbado da Terceira is een uitstekende kandidaat om samen met meerdere honden te sporten zoals bij agilty freestyle etc. Dit versterkt ook de band met zijn baas

Gezondheid en ziekte

Als relatief recent ras is er weinig bekend over gezondheidsproblemen die de Barbado kunnen beïnvloeden.  Ze zijn meestal gezonde stevige dieren en meestal vereisen ze weinig veterinaire zorg, naast de reguliere vaccinaties, ontwormen en checkup schema’s.  Echter, omdat ze een hoge weerstand tegen pijn laten zien moet elke verandering in hun normale gedrag of eetlust worden gecontroleerd want dit is meestal het enige teken dat er iets mis is. 

Net als bij andere middelgrote en grote rassen is er een neiging tot heupdysplasie. Echter, door hun gemiddelde grootte met een redelijk actief leven lijken de honden hier niet erg door te worden getroffen. Op latere leeftijd kunnen wel wat problemen hierdoor ontstaan.  Wie een Barbado overweegt doet er verstandig aan om de gezondheidsverklaringen en HD-scores van de ouders op te vragen.  Helaas wordt er bij de Barbado-fokkers nog niet altijd getest, hetgeen inmiddels tot enkele vervelende gevolgen heeft geleid. 

Verzorging

De Barbado da Terceira heeft niet veel onderhoud nodig, het grootste deel van de zorg is met betrekking tot de vacht. Het is een stuk minder dan zijn overvloedige vacht zou kunnen suggereren. Het ras is niet onderworpen aan de seizoensgebonden rui, een eigenschap die geldt is voor alle “bearded dogs”. Regelmatig borstelen en kammen of op zijn minst wekelijks of om de paar weken is een must om de dode haren en huid te verwijderen en de vacht in goede staat te houden en het thermische isolatie vermogen te handhaven, anders zal het haar verstrengeld raken en gaan klitten.  Dan is het nodig de vacht te scheren om de goede conditie terug te krijgen. 

Aanbevolen materiaal voor een goede vachtverzorging zijn  de borstel en kam scharen voor het knippen en als finishing touch de nagelknipper.

De honden zijn niet bang voor sneeuw, hun ondervacht zorgt voor een goede thermische isolatie. Let er wel op dat deze ondervacht niet vol water wordt gezogen. Een goed verzorgde vacht biedt ook een goede isolatie in de zomer.  Er is de tendens om de vacht knippen vlak voor dit seizoen in de veronderstelling dat de hond het anders te warm krijgt, maar het scheren verwijdert alleen de oppervacht terwijl het de ondervacht is die voor de thermische isolatie zorgt. Scheren in de zomer is dan ook af te raden. 

Als de vacht regelmatig wordt gekamd en geborsteld om knopen te vermijden en te zorgen voor goede ventilatie van de huid is er verder ook zomers geen extra zorg nodig.  Let ook goed op het voedsel.  Hoewel het ras is niet veeleisend is zorgt voer van goede kwaliteit op lange termijn voor een gezondere vacht en minder medische problemen.

Het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat elke hond regelmatig zijn grote energie flink kwijt kan, bij voorkeur in activiteiten samen met de baas.  De dieren plezieren hun baas graag dus dit verstevigt de onderlinge band net als het fysieke en psychologische welzijn van de hond en de energie wordt niet aan ongewenst gedrag besteed.

Morfologie

De Barbado is een middelgrote hond met een robuuste en volumineuze uitstraling. De hoogte en het gewicht is 52 tot 58 cm en 25 tot 30 kg voor reuen en 48 tot 54cm en 21 tot 26 kg voor teven. 

Het hoofd is sterk met parallelle assen, de snuit is relatief kort en breed met de overvloedige baarden welke het ras zijn naam hebben gegeven. De neus is breed en kubusvormige en zorgt voor de de karakteristieke look.  De ogen zijn zeer expressief met intelligentie en ondeugendheid, de kleur varieert tussen honingkleur en donkerbruin maar  geheel of gedeeltelijk blauw is niet toegestaan. De oren zijn middelgroot, hangen omlaag en staan hoog op de schedel. De hals is kort en goed gespierd, het lichaam omvangrijke en met een volle borst, net iets langer dan de schofthoogte. 

De staart heeft een gemiddeld tot lage setting maar bobtails worden geaccepteerd en komen van nature voor. De ledematen zijn goed gespierd en breed in de botten de achterhand is goed gehoekt. Traditioneel voor de Barbado is de gecoupeerde staart en vaak ook de oren, dat laatste komt steeds minder voor (zeker na een showverbod in moederland Portugal), honden met natuurlijke staarten komen nu steeds vaker voor.

De vacht is lang en licht golvend met een dichte ondervacht.  De huidige vacht is nog steeds zeer gevarieerd qua kleur en textuur maar voelt zacht aan.  De meest voorkomende kleuren zijn zwart, grijs, beige en geel in verschillende tinten van donker tot bijna gebroken wit.  Bruin en merle zijn niet toegestaan.

Het is normaal en gebruikelijk dat honden worden geboren met een donkere kleur tijdens hun eerste maanden van het leven, deze zal verbleken om geleidelijk de definitieve kleur te vormen. De Barbado kan witte plekken op het hoofd, hals, borst, buik, ledematen en het puntje van de teen hebben. Historisch gezien werden honden met een kraag met wit rond de nek of honden met witte vlekken op het hoofd en de snuit als ideaal gezien voor hun werkzaamheden.  Volwassen honden zijn meestal veel lichter van kleur dan hun puppenkleur.  Hubertusklauwen enkel of dubbel op de achterpoten komen voor, vroeger vaker dan tegenwoordig.  De boeren waren hier blij mee dus afknippen gebeurde zelden.